محققان تا کنون تحقیق چندانی دربارة جای نام های شاهنامه انجام ندادهاند. این درحالی است که ضبط برخی از این جاینامها در دستنویسها و چاپهای شاهنامه پریشان و بیسامان و گاه نادرست است. زیرا نسخهنویسان شاهنامه تقریباً در همۀ دورههااهتمام چندانی برای ضبط صحیح این نامها از خود نشان نداده و گاه آنها را از روی اهمال کاری با نامها یا کلمات مأنوس در روزگار خود جایگزین کردهاند. در این مقاله دربارة دو جای نام «آرچنگ» و «نرآهو/ پی آهو » که در شاهنامه های چاپی و خطی، غلط یا گونه گون ضبط شده، بر اساس نسخه های خطی کهن بحث شده و ضبط صحیح آن مشخص گردیده است. اولی قطعآ بر همان ارچنگان منطقة کلات نادر تطبیق میکند و دومی با تردید باید نام میدانی در مرز زابلستان به توران در افغانستان کنونی باشد.