TY - JOUR ID - 31673 TI - سروش: رب النّوع شاعری در ایران باستان JO - جستارهای نوین ادبی JA - JLS LA - fa SN - AU - قائمی, قائمی AD - Y1 - 2009 PY - 2009 VL - 41 IS - 2 SP - 245 EP - 264 DO - 10.22067/jls.v41i1.13192 N2 - در فرهنگ اساطیری ملل مختلف، یکی از گونه‌های تخصّصی خویشکاری اسطوره‌ها، در مورد اسطوره‌ای است که به عنوان «رب النّوع شعر و هنر» شناخته می‌شود و در فرهنگهای مختلف، نمودهایی برای آن یافت می‌شود. این اسطوره، واسطه‌ای میان انسان و خدا (یا خدایان) است و شعر را به طور ناخودآگاه به شاعر تلقین می‌کند (الهام). در این جستار، با کمک شواهدی از متون پهلوی و شاهنامه، سعی شده دربارة این خویشکاری در فرهنگ ایران باستان بررسی شود؛ ضمن اثبات نقش الهام برای ایزد سروش و نریوسنگ، این نتیجه نیز حاصل شده است که خویشکاری الهام هنری را که خاصیّت رب‌النّوع شعر و هنر است، تنها باید به ایزد سروش نسبت داد. UR - https://jls.um.ac.ir/article_31673.html L1 - https://jls.um.ac.ir/article_31673_84b01f574de79167d5e982d7bb6294f3.pdf ER -