ویژگی های اقلیمی و روستایی در داستان نویسی خراسان

نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی

نویسندگان

• مشتاق مهر مشتاق مهر
• رضا صادقی شهپر

10.22067/jls.v43i1.8408

چکیده

اقلیم گرایی در داستان نویسی معاصر ایران به طور جدّی از دهة هزار و سیصد و سی شمسی آغاز می شود و در دهه های چهل و پنجاه به اوج خود می رسد. داستان های اقلیمی غالباً بازتاب دهندة ویژگی ها و عناصر مشترکی چون فرهنگ، باورها، آداب و رسوم یک منطقۀ جغرافیایی اند. با توجّه به خاستگاه نویسندگان و ویژگی های اقلیمی بازتابیده در آثارشان، پنج حوزه یا شاخة داستان نویسی اقلیمی شمال، جنوب، غرب(کرمانشاه)، شرق(خراسان) و آذربایجان، در داستان نویسی معاصر ایران قابل تشخیص است. این مقاله پس از دادن تعریفی از داستان اقلیمی و برشمردن ویژگی های آن- که خود مستخرج از داستان های اقلیمی پنج حوزة مذکور و مشترک در میان همة آن هاست به معرّفی انتقادی داستان های اقلیمی و روستایی خراسان و برشمردن ویژگی های آن ها با ارائة شواهد و نمونه های متنی، می پردازد.
کلیدواژه ها: اقلیم، داستان، شیوة اقلیمی نویسی، خراسان.

---

عنوان مقاله [English]

The Regional Specifications of Story Telling of Khorasan

نویسندگان [English]

• Rahman Moshtaghmehr
• Reza Sadeghishahpar

چکیده [English]

Regionalism in the contemporary Iranian story telling begins seriously in the 1930s and reaches its peak in the 1940s or 1950s. The regional stories reflect mostly the common specifications and elements, such as cultures, beliefs, rules and ceremonies in the geographical area. In the contemporary Iranian story telling, with respect to the geographical origins of writers and regional specifications reflected in their worksfive realms of regional story telling in the north, south, east (Khorasan), west (Kermanshah), and Adharbayejan are reflected
After presenting the definition of regional story, This article critically counts and introduces regional stories of Khorasan and their specifications..

Key words: region, story, the manner of regional writing, Khorasan.