قرآن کریم.
تاجدینی، علی. (1383). فرهنگ نمادها و نشانهها در اندیشه مولانا. تهران: سروش.
دشتی، محمد. (1380). ترجمۀ نهج البلاغه. قم: سلسال.
راکعی، فاطمه. (1389). «نگاهی نو به استعاره (تحلیل استعاره در شعر قیصر امین پور)». پژوهش‌های ادبی، 7(26): 77‑99.
رسایل جوانمردان، مشتمل بر هفت فتوت‌نامه. (1352).تصحیحات و مقدمۀ مرتضی صراف؛ با مقدمه و خلاصه فرانسوی از هنری کربن. تهران: انستیتوی فرانسوی پژوهش‌های علمی در ایران.
زمردی، حمیرا. (1381). تجلیات قدسی درخت. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران. 5(4)، 40-66.
سالم، محمد عدنان ؛ وهبی، سلیمان محمد. ( 1384). المعجم المفهرس؛ تعلیمات القران العظیم. تهران: اسلام.
ستاری، رضا. (1388). بررسی شخصیت کاووس بر اساس برخی کردارهای او از دوران باستان تا شاهنامه ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی، 4(15)، 107-122.
عرب گلپایگانی، عصمت. (1376). اساطیر ایران باستان. تهران: هیرمند.
کاوندیش. ریچارد. ( 1387). اسطوره شناسی- دایره المعارف مصور- اساطیر و ادیان مشهور جهان. ترجمه رقیه بهزادی. تهران: علمی.
کرد زعفرانلو کامبوزیا، عالیه؛ ارسلان گلفام؛ سیما حسندخت فیروز. (1388). «استعاره‌ی زمان در شعر فروغ فرخزاد از دیدگاه زبان شناسی شناختی». نقد ادبی، 2(7): 121-136.
اسفندیار، کیخسرو (محسن فانی). (1081 ق./ 1362) دبستان مذاهب. با یادداشتهای رحیم رضازاده ملک. تهران: طهوری.
اسکندربیگ، منشی ترکمان. (1038 ق./ 1334). تاریخ عالم‌آرای عباسی. تهران: چاپخانه موسوی.
اشپولر، برتولد (1373)، تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی، جلد 1، ترجمه جواد فلاطوری، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
انصاری. ( 1398). «باطنی‌نگری در تشیع و تصوف در گفتگو با حسن انصاری»، وبگاه بررسی‌های تاریخی.
باوفا، نسرین؛ یاوری، حسین. (1391). دایره مقدس: بررسی جایگاه شمسه (نماد خورشید) در ادیان توحیدی اسلام و مسیحیت، تهران: آذر.
پانی پتی، نظام‌الدین. (۱۰۰۶ ق./ ۱۳۶۰). جوگ بشست. تصحیح محمدرضا جلالی نائینی. تهران: چاپ و صحافی سهام عام.
حسینى منشى. محمد میرک بن مسعود (1082). ریاض الفردوس خانی. ب‍ه‌ک‍وش‍ش ای‍رج افشار، ف‍رشت‍ه ص‍راف‍ان. تهران: ب‍نی‍اد موقوفات افشار. 1385.
داراشکوه. (۱۰۶۷ ق/ ۱۳۴۰). سرّ اکبر. به کوشش محمدرضا جلالی نائینی و دکتر تاراچند. تهران: تابان.
دهدار شیرازی، محمدبن محمود .(1016 ق.). رسائل دهدار. به کوشش محمد حسین اکبری ساوی. تهران: میراث مکتوب؛ نشر نقطه. ۱۳۷۵.
رضوی، فاطمه. (1400). آزادگی و صلح کل: رشد و دگردیسی اندیشه وسعت مشرب در شعر عصر صفوی. تهران: خاموش
زرین فکر، مژگان؛ صالحی نیا، مریم. (1399). تحلیل تصویر کنشگری خداوند در باب کشاورزی، از اسطوره تا عرفان ( 1400). پژوهش زبان و ادبیات فارسی. شماره:58. صص:79-105
شایگان، داریوش. (1389). ادیان و مکاتب فلسفی هند. تهران: امیرکبیر.
شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1386). قلندریه در تاریخ: دگردیسی‌های یک ایدئولوژی. تهران: سخن.
شکری، یدالله و سمانه شمسی‌زاده .(1394). بررسی استعارۀ زمان در تاریخ بیهقی با رویکرد زبانشناسی شناختی، دوفصلنامه مطالعات زبانی و بلاغی، سال 3، شماره 51، صص 455-494.
شیرازی، صدرالدین محمد ملاصدرا. (1027 ق.). کسر اصنام الجاهلیه. تصحیح محمدتقی دانش پژوه، تهران: دانشگاه تهران. 1340.
صفا، ذبیح الله. (1395). تاریخ ادبیات، جلد 4. فردوسی: تهران.
فرای، ریچارد ن. (1363)، عصر زرین فرهنگ ایران، ترجمه مسعود رجب نیا، تهران: سروش
کیا، صادق. (1320). نقطویان یا پسیخانیان. تهران: ایران کوده.
گنون، رنه. (1387). نگرشی به مشرب باطنی اسلام و آیین دائو، ترجمه دل‌آرا قهرمان. تهران: حکمت.
میرعابدینی، ابوطالب؛ افشاری ،مهران. (1374). آیین قلندری: مشتمل بر چهار رساله در باب قلندری، خاکساری، فرقۀ عجم و سخنوری. تهران: فراروان.
میرفندرسکی، ابوالقاسم. (۱۰۲۰ ق.). منتخب جوگ باشست. تصحیح فتحالله مجتبایی. تهران: موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران. ۱۳۸۵.
Lakoff, G. and Johnson, M. (2003). Metaphors We Live By. University of Chicago: Chicago
)
ارسال نظر در مورد این مقاله