TY - JOUR ID - 39657 TI - نقش و اهمیت راحت‌القلوب، وفات‌نامه و وصیّت‌نامه در شناخت شرف‌الدّین مَنیَری و طریقۀ کبرویۀ فردوسیه JO - جستارهای نوین ادبی JA - JLS LA - fa SN - AU - خاتمی, محمدصادق AU - ساکت, سلمان AD - دانش‌آموختۀ دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد AD - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 53 IS - 4 SP - 1 EP - 23 KW - تصوّف در هند KW - شرف‌الدّین منیری KW - ملفوظات KW - راحت‌القلوب KW - وفات‌نامه KW - نجیب‌الدّین فردوسی KW - وصیّت‌نامه KW - طریقۀ کبرویۀ فردوسیه DO - 10.22067/jls.2021.59824.0 N2 - یکی از میراث کمتر شناخته‌شده از طریقۀ کبرویۀ فردوسیه، اثری است که در سال 1321 ق. به شیوۀ چاپ سنگی در آگره منتشر شده و شامل سه رسالۀ کوتاه به نام‌های راحت‌القلوب و وفات‌نامه و وصیّت‌نامه است. دو رسالۀ نخست به‌طور مستقیم به شرف‌الدّین منیری (661؟‑782 ق.) پیوند می‌یابد؛ چراکه راحت‌القلوب یکی از ملفوظات به جا مانده از شرف‌الدّین است که اندیشه‌‌های او و نیز طریقۀ کبرویۀ فردوسیه و تعلیمات مشایخ آن را در آینۀ این اثر می‌توان بازیافت. وفات‌نامه نیز گزارش آخرین روز حیات شیخ منیری است که یکی از مریدان خاصّ شیخ با نام زین بدر عربی (م: پس از 782 ق.) نوشته و از چند جنبه، در شمار ارزنده‌ترین متون صوفیانۀ فارسی در شبه‌قارّه است. رسالۀ سوم نیز به‌طور غیر مستقیم با شرف‌الدّین مرتبط است؛ زیرا وصیّت‌نامۀ نجیب‌الدّین فردوسی (م: 732 ق.) است که پیر و مراد شیخ منیری بوده و به‌سبب بررسی علمی آرا و افکار شرف‌الدّین و مشخّص کردن آبشخورهای فکری و تأثّرات وی، از اهمّیت بسیاری برخوردار است. این مقاله بر آن است تا با روش کتابخانه‌ای، ضمن معرّفی کامل این چاپ سنگی و سه رسالۀ منتشر شده در آن، اهمیّت هریک از آن‌ها را در شناخت بیشتر و بهتر شرف‌الدّین و طریقۀ کبرویۀ فردوسیه نشان دهد. UR - https://jls.um.ac.ir/article_39657.html L1 - https://jls.um.ac.ir/article_39657_3d64f357416009a8b341fc2c40971fd7.pdf ER -