ویژگیهای زبان عرفانی شمس تبریزی

نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی

نویسنده

چکیده

زبان عرفانی با گونه های مختلفش، زبانی است که عارفان به وسیلۀ آن معانی بلند عرفانی، عواطف فردی و تجربه های روحی خود را بیان می کنند. هدف از این نوشتار، مطالعۀ موردی ویژگیهای زبان عرفانی در مقالات شمس تبریزی است. بررسی زبان عرفانی شمس در مقالاتش، ضمن آنکه ما را با دنیای خاص عارفان آشنا می کند ، موجب فهم بهتر آموزه ها ی او و زمینه ساز حلّ بسیاری از مشکلات مثنوی مولانا خواهد شد. مهمترین ویژگیهای زبان عرفانی شمس عبارت اند از: اقتدار، شفّافیّت، متناقض نمایی، هنجارگریزی، محاوره ای و عامیانه بودن، روایت گری، تأویل گرایی وآهنگین بودن که میزان غلظت آنها بنابر موقعیتهای گوناگون تغییر می کند. این خصوصیّات با اندکی تفاوت در زبان سایر عارفان نیز دیده می شود امّا آنچه زبان شمس را از زبان دیگران ممتاز می کند بازتاب یافتن نگاه انتقادی او در زبانش است که از سلوک رندانه و جسورانة او نشأت می گیرد.

عنوان مقاله [English]

The features of Shams Tabrizi’s mythical language

چکیده [English]

Mystical language with its different kinds is the language that Gnostics express their experiences, affections, eminent and deep mystical senses. The purpose of this article is to study the features of Shams Tabrizi’s mythical language. This study will make the reader more familiar with the language of Mawlana and will lead him to a better understanding of Mawlana’s instructions. It will also pave the way for solving the mysteries and problems in understanding Mawlana’s Masnavi. The most important features of Mawlana’s language are its clarity and simplicity. His language is narrative, colloquial and taken from the common language of ordinary people. All these features can also be found in the language of other mystics but something that distinguishes Mawlana’s language from their language is the reflection of his critical insight in his language.

CAPTCHA Image