متن‌های ضد مانوی (فارسی میانة زردشتی)

نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی

نویسنده

• رحمن بختیاری

10.22067/jls.v43i4.10184

چکیده

دین مانوی در زمان ساسانیان، که در ایران حکومتی دینی برپا کرده بودند، گسترش یافت. امّا بزرگان دین زردشتی، که حکومت پادشاهان ساسانی را نیز تحت تأثیر خود قرار داده بودند، با این دین سر به مخالفت برداشتند و سرانجام مانی را محاکمه و اعدام کردند و دینش را از ایران برانداختند. این مخالفت ها و ضدیّت ها در پاره ای از متن های پهلوی و پازند، ازجمله متن پازند شکند گمانیک، کتیبه های کردیر و متن پهلوی دینکرد سوم بازتاب یافته است. در این مقاله ابتدا به معرفی این متن ها پرداخته شده، بخش هایی از آنها ذکر و از نظر محتوایی بررسی و با آموزه های مانوی مقایسه شده است.
کلیدواژه ها: دین مانوی، فارسی میانه زردشتی، دینکرد، پازند.

---

عنوان مقاله [English]

Anti-Manichean Texts (Zoroastrian middle Persian)

نویسنده [English]

• Rahman Rahman Bakhtiary

چکیده [English]

Manichaean religion became popularised in a religious regime, which in fact was governed by Mubēdān –Zoroastrian priests. These priests disagreed with Mani and his teachings and at last killed him and destroyed his religion in Iran. These disagreements and antipathies with Mani and his teachings are reverberated in some Pahlavi texts: Dinkard and Šekand GumānikVizār. In this article Dinkard III,Kerdir's Inscriptions and a part of Pāzand Šekumd Gumānīkare studied in comparison with Manichaean texts and Manis teachings.

Key words: Manichaean religion, Pahlavi Texts, Dinkard, Pāzand.