ابوالقاسمی، محسن. (1387). دستور تاریخی زبان فارسی. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها.
بنداری، الفتح بن علی. (2001 م./1422 ق.). الشاهنامه. تصحیح عبدالوهّاب عزام. جزء اوّل. الطبعه الثانیه. قاهره: دار سعاد الصباح.
بهار، مهرداد (مترجم). (1385). بندهشن. نگاشتۀ فرنبغدادگی. چاپ سوم. تهران: توس.
تفسیر قرآن پاک (عکس نسخۀ خطی). (1344). تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
تفسیر قرآن پاک (چاپ حرفی). (1348). به کوشش مجتبی مینوی. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
تفسیر قرآن پاک. (1385). به کوشش علی رواقی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها.
ثعالبی، ابومنصور عبدالملک بن محمّد بن اسماعیل. (1368). تاریخ ثعالبی. پارۀ نخست: ایران باستان. ترجمۀ محمّد فضائلی، تهران: نقره.
ثعالبی، ابومنصور عبدالملک بن محمّد بن اسماعیل. (1328). شاهنامۀ ثعالبی. ترجمۀ محمود هدایت. تهران: چاپخانۀ مجلس.
جلالیان چالشتری، محمّدحسن. (1388). «کلمات مرکّب ساختهشده با ستاک مضارع فعل در فارسی و سغدی». زبان و ادب فارسی (نشریّۀ دانشکدۀ ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه تبریز). صص 39-55.
خالقی مطلق، جلال. (1391). یادداشتهای شاهنامه (با اصلاحات و افزودهها). بخش یکم. چاپ دوم. تهران: مرکز دائرۀ المعارف بزرگ اسلامی.
خرّمشاهی، بهاءالدّین. (1378). حافظنامه. بخش اوّل. چاپ هشتم. تهران: علمی و فرهنگی.
راشد محصّل، محمّدتقی. (1381). نجاتبخشی در ادیان. چاپ دوم. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
رواقی، علی. (1390). فرهنگ شاهنامه. چاپ اوّل. تهران: فرهنگستان هنر.
شعار، جعفر. (1342). «بحثی دربارۀ اتباع». یغما. ش 182. صص 278-282.
صادقی، علیاشرف. (1383). «کلمات مرکّب ساختهشده با ستاک فعل». دستور (ویژهنامۀ فرهنگستان). صص 5-12.
فردوسی، ابوالقاسم. شاهنامه. عـکس دسـتنویس مـوجـود در کـتابـخانـة ملّی اتریش در ویـن، بـه نـشانMxt 378 مورخ 882..
فردوسی، ابوالقاسم. (1369). شاهنامه. تصحیح ژول مل. با مقدّمۀ محمّدامین ریاحی. ج 1. چاپ اوّل. تهران: سخن.
فردوسی، ابوالقاسم. (1370). شاهنامۀ حکیم ابوالقاسم فردوسی. به کوشش سیّد محمّد دبیرسیاقی. مجلّد اوّل. چاپ اوّل. تهران: علمی.
فردوسی، ابوالقاسم. (1379). شـاهنامة فردوسی همراه با خمسة نظامی (معروف به شاهنامة سعدلو). چاپ عکسی از روی نسخة متـعلّق بـه مـرکز دایـرۀ المعارف بـزرگ اسـلامی. مربـوط بـه سـدة 8 هجری قمری. با مقدمة فتحالله مجتبایی. تهران. 1379.
فردوسی، ابوالقاسم. (1380). شاهنامۀ فردوسی. تصحیح انتقادی، مقدّمۀ تحلیلی و نکتههای نویافته از مصطفی جیحونی. کتاب اوّل. چاپ سوم. تهران: شاهنامهپژوهی.
فردوسی، ابوالقاسم. (1386). شاهنامه. به کوشش جلال خالقی مطلق. چاپ اوّل. تهران: مرکز دائرۀ المعارف بزرگ اسلامی.
فردوسی، ابوالقاسم. (1389). شاهنامه. نسـخه بـرگـردان دسـتنویس سـنژوزف. بـه کوشش ایـرج افــشار، محـمود امیدسالار و نادر مطلبی کاشانی. تهران: طلایه.
شاهنامۀ فردوسی. (1966م.). متن انتقادی. تحت نظر ی. ا. برتلس. ج 2. مسکو: آکادمی علم اتحاد شوروی، ادارۀ انتشارات دانش.
کزّازی، میر جلالالدّین. (1384). نامۀ باستان، ویرایش و گزارش شاهنامۀ فردوسی. ج 2. تهران: سازمان مطالعات و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها.
ناتل خانلری، پرویز. (1387). تاریخ زبان فارسی. ج 3. چاپ هفتم. تهران: نشر نو.
هروی، حسینعلی. (1367). شرح غزلهای حافظ. جلد اوّل. چاپ دوم. تهران: نشر نو.
Al-Thaʻālibi. (1900). Histoire des Rois des Perses. publie et traduit par H. Zotenberg, Paris: Imprimerie Nationale.
Anklesaria, B. T. (1956). Zand-ākāsīh, Iranian Great Bundahišn. Bombay.
Bartholomae, Chr. (1904). Altiranisches Wörterbuch. Strassburg: Verlag von Karl J. Trübner.
Cheung, J. (2007). Etymological Dictionary of the Iranian Verb. Leiden-Boston: Brill.
Dhabhar, E. B. N. (1909). Saddar Naṣr and Saddar Bundahesh. Bombay: The Trustees of the Parsee Punchayet Funds and Properties.
Pakzad, F. (2005). Bundahišn, Zoroastrische Kosmogonie und Kosmologie. Band I. Tehran: Center for Great Islamic Encyclopaedia.
Wolff, F. (1965). Glossar zu Firdosis Schahname. Berlin: Heildesheim.
Send comment about this article