آیدنلو، سجاد. (1394). «معرفی و بررسی دو تصحیح تازۀ شاهنامه». آینۀ میراث. سال سیزدهم. ضمیمۀ شمارۀ 40. صص 9-144.
آتش، احمد. (1357 تیرماه). «تاریخ نظم شاهنامه». سیمرغ. ترجمۀ توفیق سبحانی. شمارۀ 5. صص 62-69.
ابن خردادبه، عبیدالله بن عبدالله. (1889 م). المسالک و الممالک. تصحیح دخویه. لیدن: بریل.
البنداری، فتح بن علی. (1932). الشاهنامه. عبد الوهاب عزام. القاهرة: مطبعة دارالکتب المصریة.
بهار، محمدتقی. (1379). فردوسینامه ملک الشعرای بهار. به کوشش محمد گلبن. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ سازمان چاپ و انتشارات.
بیهقی، ابوالفضل محمد بن حسین. (1383). تاریخ بیهقی. به کوشش خلیل خطیب رهبر. تهران: مهتاب.
تاریخ سیستان. (1381). تصحیح محمدتقی بهار. تهران: معین.
تقیزاده، سیدمحمد. (1349). فردوسی و شاهنامۀ او. به اهتمام حبیب یغمائی. تهران: سلسله انتشارات انجمن آثار ملّی.
خالقی مطلق، جلال. (1385). «نگاهی تازه به زندگینامۀ فردوسی». نامۀ ایران باستان. سال ششم. شمارۀ 11-12. صص 3-25.
خالقی مطلق، جلال و محمود امیدسالار. (1393). یادداشتهای شاهنامه. ج10. تهران: مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی.
رجایی، محمدعلی. (1346). «شاهنامه برای دریافت صله سروده نشده است». دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد. سال سوم. شمارۀ 12. صص 255-293.
ریاحی، محمدامین. (1382). سرچشمههای فردوسیشناسی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ریاحی، محمدامین. (1389). فردوسی. تهران: طرح نو.
ریتر، هلموت. (تیرماه 1357). «فردوسی و شاهنامه». سیمرغ. ترجمه افسانه ریاحی. شماره 5. صص 37-46.
سیّدی فرّخد، مهدی. (1371). سرایندۀ کاخ نظم بلند «پنج گفتار در زمان و زندگانی فردوسی». مشهد: مؤسسۀ چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی.
شاپور شهبازی، علیرضا. (1365). «زادروز فردوسی». ترجمۀ ابوالحسن گونیلی. آینده. سال 12. شمارۀ 1-3. فروردین-خرداد. صص 42-47.
شیرانی، حافظ محمودخان. (1369). در شناخت فردوسی. ترجمۀ شاهد چوهدری. تهران: انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی.
شیرانی، حافظ محمودخان. (1369 تابستان). «زادروز فردوسی». ایرانشناسی. سال 2. شمارۀ 2. صص 370-378.
صفا، ذبیح الله. (1389). حماسهسرایی در ایران. تهران: امیرکبیر.
عتبی، محمد بن عبدالجبّار. (1374). ترجمۀ تاریخ یمینی. ترجمۀ ابوالشرف ناصح بن ظفر جرفادقانی. تصحیح جعفر شعار. تهران: شرکت انتشارات علمی_فرهنگی.
فردوسی، ابوالقاسم. (1393). شاهنامه. به کوشش جلال خالقی مطلق. دفتر ششم با همکاری محمود امیدسالار و دفتر هفتم با همکاری ابوالفضل خطیبی. تهران: مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی.
کزازی، جلال الدین. (1391). نامۀ باستان. ج6. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت).
کزازی، جلال الدین. (1388). نامۀ باستان. ج7. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت).
گردیزی، ابوسعید عبدالحی بن ضحاک. (1363). تاریخ گردیزی. تصحیح عبدالحیّ حبیبی. تهران: دنیای کتاب.
محیط طباطبایی، سیدمحمد. (1356). «شاهنامه آخرش خوش است». شاهنامه شناسی1: مجموعۀ گفتارهای نخستین مجمع علمی بحث دربارۀ شاهنامه. تهران: انتشارات بنیاد شاهنامۀ فردوسی. صص54-69.
مقدسی، ابوعبدالله محمد بن احمد. (1906 م). أحسن التقاسیم فی معرفة الأقالیم. تصحیح دخویه. لیدن: بریل.
مینوی، مجتبی. (1354). فردوسی و شعر او. چاپ دوم. تهران: کتابفروشی خیام.
نحوی، اکبر. (1391). «گذشته ز شوّال ده با چهار، تأملی در یک بیت تاریخدار شاهنامه». پژوهشنامۀ ادب حماسی. سال هشتم. شمارۀ چهاردهم. صص 115-125.
نحوی، اکبر. (1394). «آدینه هرمزدِ بهمن، بررسیِ گاهشماری بیتی از شاهنامه». نامۀ فرهنگستان. دورۀ پانزدهم. شمارۀ 2 (پیاپی 58). صص 175-186.
نظامی عروضی، احمد بن عمر. (1382). چهار مقاله. تصحیح مجدد و شرح و گزارش از رضا انزابینژاد و سعید قرهبگلو. تهران: جامی.
نفیسی، سعید. (1390). «فردوسی». مقالات سعید نفیسی. به کوشش کریم اصفهانیان با همکاری محمدرسول دریاگشت. ج2. تهران: انتشارات دکتر محمود افشار. صص66-89.
نولدکه، تئودور. (1379). حماسۀ ملی ایران. ترجمۀ بزرگ علوی. با مقدمه به قلم سعید نفیسی. تهران: نگاه.
Send comment about this article