Homāyun-Nāma (Tārikh-e Manẓum-e Zojāji): A Codicological and Historical Study

Document Type : Research Article

Authors

Ferdowsi University of Mashhad

Abstract

Versified historiography as a style of historiographycame into being in 6th/12th century Iran through imitating Ferdowsi’sShāhnāma and reached its height in Mongol era. Consequently, in less than a century, more than ten versified histories were composed including one of the most famous one, Ẓafar-nāma ofḤamd-AllāhMostawfi. But it was ZojājiTabrizi who composed the first versified history, Homāyun-nāma, in early Ilkhanid period. These versified histories in general and Homāyun-nāma in particular have been ignored mostly in Ilkhanid historiography and scholarship. Besides remaining unknown, there are some misunderstandings in few observations which have been done about Homāyun-nāma, including its recent edition. This article begins with a brief introduction about the work and its composer, investigates some historical misunderstandings about it and throws light on its importance in Persian literature and historiography

Keywords


آیدنلو، سجاد. (1386). نارسیده ترنج. اصفهان: مانا.
ابن الفوطی، کمال الدین عبدالرزاق. (1416ق.). معجم الآداب فی معجم الالقاب. تحقیق محمد الکاظم. طهران: وزاره الثقافه و الارشاد الاسلامی.
پیرنیا، علی. (1390). «یادداشت». همایون نامه (نیمۀ نخست): تاریخ منظوم حکیم زجّاجی سرایندۀ سدۀ هفتم. تصحیح علی پیرنیا. تهران: میراث مکتوب.
پیرنیا، علی (1383). «یادداشت». همایون نامه (نیمۀ دوم): تاریخ منظوم حکیم زجّاجی سرایندۀ سدۀ هفتم. تصحیح علی پیرنیا. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
جوینی، علاءالدین عطاملک. (1334). تاریخ جهانگشا. تصحیح محمد بن عبدالوهاب قزوینی. لیدن: مطبعه بریل.
حبیبی، عبدالحی. (1331). «تاریخ منظوم زجاجی». یغما. سال پنجم. شمارۀ 12.
حسینعلی، حسن. (1388). گذری بر تاریخ زنجان. زنجان: دانش.
دولت آبادی، عزیز. (1377). سخنوران آذربایجان (از قطران تا شهریار). تبریز: ستوده.
زجّاجی. (1390). همایون نامه(نیمۀ نخست): تاریخ منظوم حکیم زجّاجی سرایندۀ سدۀ هفتم. تصحیح علی پیرنیا.تهران: مرکز پژوهشی میراث مکتوب.
زجّاجی 1383).همایون نامه (نیمۀ دوم): تاریخ منظوم حکیم زجّاجی سرایندۀ سدۀ هفتم. تصحیح علی پیرنیا. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
صفا، ذبیح الله. (1333). حماسه سرایی در ایران. تهران: امیرکبیر.
عباسی، جواد؛ راشکی علی آباد، جواد. (1389). «عنایت به شاهنامۀ فردوسی و شاهنامه سرایی در عصر فرمانروایی مغولان بر ایران (بررسی موردی دو شاهنامۀ خطّی در تاریخ مغول)». جستارهای ادبی. سال چهل و سوم. شمارۀ دوم.
فردوسی، ابوالقاسم. (1335). شاهنامۀ حکیم ابوالقاسم فردوسی. تصحیح محمد دبیرسیاقی. تهران: علمی.
کراچی، روح انگیز. (1387). «پیشگفتار». ظفرنامه. حمدالله مستوفی. تصحیح روح انگیز کراچی. زیر نظر مهدی مداینی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
مرتضوی، منوچهر. (1370). مسائل عصر ایلخانان. تبریز: آگاه.
مشکور، محمدجواد. (1352). تاریخ تبریز تا پایان قرن نهم هجری. تهران: انجمن آثار ملی.
CAPTCHA Image