A Magical Marriage in the Haft Peykar of Nezami A Comparative Study of Mythical Heroesof Iran and Greeceand the Joint Function of Astronomy and Alchemyin the Narrativeof Haft Peykar

Document Type : Research Article

Author

• Maryam Hosseini

Alzahra University of Tehran

10.22067/jls.v47i4.46803

Abstract

With hisextensiveknowledgeof mythologicalstories, astronomy andalchemy, Nezamicreatesin Haft Peykara mysterious narration, which offers new dimensions and colors in every reading.Bahrām-eGōr, the hero ofNezami’s narration, goes through sevenstages toachieveself-knowledgeand perfection. This process ofindividualityterminateson a Friday by his marriage withthe Iranian Princess.
Bahrām’s (Mars) marriagewith Iranian Princess (Venus) leads to his perfection from this point onward.A magical marriage is a balance between the male and female spirits.A sacred marriage (HierosGamos) is a union betweenagod and agoddess or a divine creature and ahuman being and often between aking and a goddess in particular. In alchemy, Venus and Mars are each symbolized with distinctive signs and each is in connection with a metal.Venus is associatedwith copper and symbolized with the sign of a sun with a cross underneath. Mars is associated withiron, and is symbolized with the sign of a sun with a cross above it. When these two stars become united, balance restoresagain to the life. In Nezami’s narration, the magical marriage is achieved by the marriage bond between Bahrām and the Princess. The purpose of this article is to clarify the issueof magical marriage in alchemy and mythology, and to unveil one of the hidden aspects of the story of the Haft Peykar. In addition, this article aims at offering a new version of perception of this magical narration with the help of symbolic possibilities of the passage and psychological viewpoints of Carl Gustav Jung.

Keywords

• Nezami
• Haft Peykar
• Bahrām-e Gōr
• HierosGamos

---

References

اسمیت، ژوئل. (1383). فرهنگ اساطیر یونان و رم. ترجمۀ شهلا برادران خسروشاهی. تهران: روزبهان و فرهنگ معاصر.

بری، مایکل. (1385). تفسیر مایکل بری بر هفت پیکر نظامی. تهران: نی.

بورکهارت، تیتوس. (1387). کیمیا: علم جهان، علم جان. ترجمۀ گلناز رعدی آذرخشی و پروین فرامرزی. تهران: حکمت.

حافظ، شمس الدین محمد.(1382) دیوان. تهران: زرین و سیمین.

دیکسون کندی، دیک. (1388). دانشنامۀ اساطیر یونان و رم. ترجمۀ رقیه بهزادی. تهران: طهوری.

ستاری، جلال. (1384). اسطوره و رمز در اندیشۀ میرچا الیاده. چاپ دوم. ترجمۀ جلال ستاری. تهران: مرکز.

سرانو، میگوئل. (1385). با یونگ و هسه. ترجمۀ سیروس شمیسا. تهران: میترا.

شوالیه، جان؛ گربران، آلن. (1388). فرهنگ نمادها. ترجمۀ سودابه فضایلی. چاپ سوم. تهران: جیحون.

شیمل، آنه ماری. (1388). راز اعداد. ترجمۀ فاطمه توفیقی. تهران: دانشگاه ادیان و مذاهب.

کمبل، جوزف. (١٣۸٩). قهرمان هزار چهره. برگردان شادی خسروپناه. چاپ چهارم. مشهد: گل آفتاب.

گریمال، پیر. (1356). فرهنگ اساطیر یونان و رم. ترجمۀ دکتر بهمنش. تهران: امیرکبیر.

گریمال، پی یر. (1386). اساطیر جهان. ترجمۀ مانی صالحی علامه. تهران: مهاجر.

لاهیجی، شهلا؛ کار، مهرانگیز (گردآورندگان). (١٣٧١). شناخت هویت زن ایرانی در گسترۀ پیش تاریخ و تاریخ. چاپ اول. تهران: روشنگران.

مصفا، ابوالفضل. (1366). فرهنگ اصطلاحات نجومی. تهران: مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

نظامی، جمال‌الدین ابومحمّد الیاس بن یوسف (1363). سبعۀ حکیم نظامی. تصحیح وحید دستگردی. ج2 چاپ دوم. تهران: علمی.

نورآقایی، آرش. (1389). عدد، نماد، اسطوره. چاپ دوم. تهران: افکار.

وارنر، رکس. (1389). دانشنامۀ اساطیر جهان. ترجمۀ ابوالقاسم اسماعیل پور. چاپ چهارم. تهران: اسطوره.

یاحقی، محمدجعفر. (1369). فرهنگ اساطیر و اشارات داستانی در ادبیات فارسی. تهران: سروش.

یاوری، حورا. (1386). روانکاوی و ادبیات. تهران: سخن.

یونگ، کارل گوستاو. (1381). راز پیوند. ترجمۀ پروین فرامرزی. مشهد: به نشر.

یونگ، کارل گوستاو. (1390). روان شناسی و کیمیاگری. ترجمۀ محمود بهفروزی. تهران: جامی.

Eliadeh, Mircea. (2005). Encyclopedia of Religion. Lindsey Jones editor in chief, second edition, Tomson and Gale, USA.

Samuel Noah Kramer. (1969). The sacred Marriage Rite. Bloomington.

Meisami, Julie Scott. (1987). Medieval Persian court poetry. Princeton university