The Representation of Different Aspects of Ibn Tabataba's Theory of Truth in Epistemological and Aesthetic Contexts in the Book Ayar al-She’r

Document Type : Research Article

Author

• Abdullah hosseiny

Assistant Professor in Arabic Language and Literature, Department of Arabic Language and Literature, Farhangian University, Tehran, Iran.

10.22067/jls.2024.87968.1584

Abstract

This study aimed to represent and analyze the aspects of the theory of truth in Ibn Tabataba's most important work, namely Ayar al-She’r, in two epistemological and aesthetic contexts, relying on the descriptive-analytical method. In so doing, it presents a comprehensive perspective on the system of Ibn Tabataba's philosophical and literary thought. Therefore, first, in order to clarify the geography of the subject, it reconsidered the theoretical foundations of epistemology as well as theories and approaches to truth. Then, the artistic, ethical, historical, and visual aspects of truth in Ibn Tabataba's epistemological system were analyzed and explored, with attention to the distinction between the epistemology and aesthetics. The results indicated that, from an epistemological point of view, Ibn Tabataba's theory of knowledge is in alignment and convergence with the classical theory of epistemology; namely, the correspondence theory of truth. Therefore, it is justified, informative, and objective, and has the authority to judge propositions. A work of art is not only measured by the scales of epistemological truth and falsity, but also it can be judged by aesthetic criteria. Ibn Tabataba's theory of knowledge from an aesthetic point of view cannot be informative, realistic, or objective. Consequently, it also lacks the authority to judge literary propositions, which are inherently defamiliarized and logically hard to grasp.

Keywords

• Ibn Tabataba
• Ayar al-She’r
• Correspondence of Truth
• Epistemology
• Aesthetics

Main Subjects

• Literary Studies

---

References

ابن طباطبا، م. ا. (۲۰۰۵/۱۴۲۶). عیار الشعر. شرح و تحقیق عباس عبدالساتر. دارالکتب العلمیه.

استنفورد، م. (1384). درآمدی بر تاریخ‌پژوهی. ترجمه مسعود صادقی. انتشارات سمت و دانشگاه امام صادق(‏‏ع).

اسکفلر، ا. (1397). چهار پراگماتیست. ترجمه محسن حکیمی. مرکز.

آگ‌برن، ن. ک. (1388). زمینه جامعه‌شناسی. اقتباس ا. ح. آریان‌پور. گستره.

باربور، ا. (1379). علم و دین. ترجمه بهاءالدین خرمشاهی. مرکز نشر دانشگاهی.

بازرگانی، ا. (1395). چیستی و چگونگی شعر از نگره فارابی با تأکید بر دو رساله شعری وی: مقاله فی قوانین صناعة الشعراء و کتاب الشعر. نشریه کیمیای هنر، ۵(۲۰)، ۷۵-۸۷.

بنی‌جمالی، ش.، و احدی، ح. (1363). علم النفس از دیدگاه دانشمندان اسلامی و تطبیق آن با روانشناسی جدید. انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.

حسینی‌مؤخر، س. م. (1382). ماهیت شعر از دیدگاه منتقدان ادبی اروپا (از افلاطون تا دریدا). فصلنامه پژوهشهای ادبی، ۱(۲)، ۷۳-۹۱.

حسین‌زاده، م. (1382). پژوهشی تطبیقی در معرفت‌شناسی معاصر. موسسه امام خمینی.

دکارت، ر. (1385). گفتار در روش راه بـردن عقـل. محمـدعلى فروغـى. مهـر آمون.

راسل، ب. (1367). مسائل فلسفه. ترجمه منوچهر بزرگمهـر. شـرکت سـهامی انتشارات خوارزمی.

راکعی. ف. (1393). اخلاق در شعر. فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری، ۹(۳)، ۱-۱۱.

رسولی، ح.، و رضایی، ا. (1396). صدق تشبیه با ذکر ادات تشبیه از دیدگاه ابن طباطبا. فصلنامه لسان مبین، 28، ۶۱-۸۱.

رفاعی، ن. ا. ع. (2009). قضیۀ الصدق و الکذب عند ابن طباطبا. المجلۀ العلمیة لکلیة الآداب بسوهاج، ۳۰، ۱۶۱-۲۰۴.

سکرتان، د. (1380). کلاسیسیزم. ترجمه حسن افشار. مرکز.

سید حسینی، ر. (1387). مکتب‌های ادبی. ج 1. زمانه.

شفق، ا. (1393). سنجش صدق و کذب در گزاره‌های ادبی. پژوهشنامۀ نقد ادبی و بلاغت، ۳(۱)، 87-‍‏102.

  https://doi.org/10.22059/jlcr.2014.52689

شمس، م. (1387). آشنایی با معرفت‌شناسی. طرح نو.

الصمیلی، ح. م. م. (1409). مفهوم الصدق فی النقد العربی القدیم. جامعة ام القری.

ضیف، ش. (1972). البحث الأدبی. طبیعته، مناهجه، أصوله، مصادره. دارالمعارف.

طباطبایی، س. م. ح. (1391). اصول فلسفه و روش رئالیسم. به کوشش سید هادی خسروشاهی. بوستان کتاب.

طوسی، ن. م. (1375). أساس الإقتباس. تعلیق سید عبداللّٰه انوار. مرکز.

عباس، ا. (1404). تاریخ النقد الأدبی عند العرب. دارالثقافة.

عدنان، س. (1376). گرایش‌های فلسفی در نقد ادبی. ترجمه نصراللّٰه امانی. انتشارات دانشگاه شهید چمران اهواز.

علوی‌مقدم، م. (1377). نظریه‌های نقد ادبی معاصر. سمت.

قطب، س. (1424). النقد الأدبی أصوله و مناهجه. دار الشروق.

گل‌پرور روربهانی، م. (1395). زمان‌پریشی در تدوین تاریخ فلسفه. نشریه فلسفه، ۱۴(۲)، 103-122. https://doi.org/10.22059/jop.2017.62960

مصباح، م. ت. (1370). آموزش فلسفه. سازمان تبلیغات اسلامی.

مک‌کورد، ج. س. (1381). تنوع و کثـرت واقـع‌گرایی‌هـای اخلاقـی. ترجمـه سـید اکبـر حسـینی. مجله معرفت، ۱۱(۱۰)، ۵-‏۷۰.

ملکیان، م. (1380). درسگفتار معرفت‌شناسی (شناخت‌شناسی).

ولک، ر.، و وارن، آ. (1373). نظریه ادبیات. ترجمه ضیاء موحّد و پرویز مهاجر. اندیشه‌های عصر نو.

هاملین، د. (1374). تاریخ معرفت‌شناسی. ترجمه شاپور اعتماد. پژوهشگاه علوم انسانی.

Audi, R. (2003). Epistemology: A contemporary introduction to the theory of knowledge (2nd ed.). Routledge.

Campbell, L. (1883). The Theaetetus of Plato with a revised text and English notes. Clarendon.

Chisholm, R. M. (1989). Theory of knowledge (3rd ed.). Prentice Hall.

Dancy, J. (1985). An introduction to contemporary epistemology. Blackwell.

Fumerton, R. (2002). Realism and the correspondence theory of truth. Rowman & Littlefield.

Morton, A. (1997). A guide through the theory of knowledge (2nd ed.). Blackwell.

Putnam, H. (1981). Reason, truth, and history. Cambridge University Press.

Steup, M. (1998). An introduction to contemporary epistemology. Pearson.