ارسطو. (1357). ارسطو و فن شعر. ترجمۀ عبدالحسین زرّینکوب. تهران: امیرکبیر.
امیدسالار، محمود. (1381). جستارهای شاهنامهشناسی و مباحث دیگر ادبی. تهران: بنیاد موقوفات محمود افشار.
بویس، مری. (1368 و 1369). «گوسانهای پارتی و سنتهای خنیاگری در ایران». ترجمۀ مهری شرفی. چیستا. ش 66 و 67. صص 756-780.
پورداود، ابراهیم. (1377). یشتها. دو جلد. تهران: اساطیر.
تفضلی، احمد. (1376). تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام. به کوشش ژاله آموزگار. تهران: سخن.
ثعالبی نیشابوری، عبدالملک بن محمد بن اسماعیل. (1368). تاریخ ثعالبی. ترجمۀ محمد فضائلی. تهران: قطره.
خالقی مطلق، جلال. (1372). گل رنجهای کهن (برگزیدۀ مقالات دربارۀ شاهنامه). به کوشش علی دهباشی. تهران: مرکز.
خالقی مطلق، جلال. (1377).«در پیرامون منابع فردوسی». ایران شناسی. سال دهم. ش 3. صص 512-539.
خالقی مطلق، جلال. (1386) «از شاهنامه تا خداینامه». نامۀ ایران باستان. سال هفتم. ش 1 و 2. صص 3-119.
خطیبی، ابوالفضل. (1393). «خداینامه». تاریخ جامع ایران. زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهشهای ایرانی و اسلامی).
دیویدسن، الگا. (1380). ادبیات تطبیقی و شعر کلاسیک فارسی (هفت مقاله). ترجمۀ فرهاد عطائی. تهران: فرزان روز.
دیویدسن، الگا. (1387). شاعر و پهلوان در شاهنامه. ترجمۀ فرهاد عطایی. تهران: تاریخ ایران.
دیویس، دیک. (1377). «مسألۀ منابع فردوسی». ترجمۀ سعید هنرمند. ایرانشناسی. سال دهم. ش 1. صص 92-110.
رایشلت، هانس. (1386). رهیافتی به گاهان زرتشت و متنهای نواوستایی. ترجمۀ جلیل دوستخواه. تهران: ققنوس.
رودکی، جعفر بن محمد. (1383). دیوان رودکی. شرح و توضیح منوچهر دانشپژوه. چاپ دوم. تهران: توس.
ریاحی، محمدامین. (1389). فردوسی. تهران: طرح نو.
شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1388). صور خیال در شعر فارسی. چاپ سیزدهم. تهران: آگاه.
شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1389). موسیقی شعر. چاپ دوازدهم. تهران: آگاه.
صفا، ذبیحالله. (1389). حماسهسرایی در ایران. تهران: امیرکبیر.
عنصری بلخی. (1363). دیوان عنصری بلخی. تصحیح سید محمد دبیرسیاقی. چاپ دوم. تهران: کتابخانۀ سنایی.
فرخی سیستانی، علی بن جولوغ. (1388). دیوان حکیم فرخی سیستانی. به کوشش محمد دبیرسیاقی. چاپ هشتم. تهران: زوّار.
فردوسی، ابوالقاسم. (1393). شاهنامۀ فردوسی (بر اساس چاپ مسکو). به کوشش سعید حمیدیان. چاپ سیزدهم. تهران: قطره.
فرنبغدادگی. (1369). بندهش. گزارش مهرداد بهار. تهران: توس.
قزوینی، محمد. (1332). بیست مقالة قزوینی. به کوشش عباس اقبال آشتیانی. جلد دوم. تهران: چاپخانة مجلس شورای ملی.
محمودی لاهیجانی، سید علی. (1394). تحلیل صفتهای هنری در شاهنامۀ فردوسی. رسالۀ دکتری. نجف آباد: دانشگاه آزاد اسلامی.
مدبری، محمود. (1370). شاعران بی دیوان. تهران: پانوس.
مرتضوی، منوچهر. (1369). فردوسی و شاهنامه. تهران: موسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
منوچهری دامغانی. (1385). دیوان منوچهری دامغانی. تصحیح محمد دبیرسیاقی. چاپ پنجم. تهران: زوّار.
مینوی، مجتبی. (1372). فردوسی و شعر او. چاپ دوم. تهران: کتابفروشی خیام.
نولدکه، تئودور. (1369). حماسۀ ملی ایران. ترجمۀ بزرگ علوی. چاپ چهارم. تهران: جامی و سپهر.
هومر. (1389). ادیسه. ترجمۀ میر جلالالدین کزازی. چاپ هفتم. تهران: مرکز.
هومر. . (1389). ایلیاد. ترجمۀ میر جلالالدین کزازی. چاپ هفتم. تهران: مرکز.
یارشاطر، احسان. (1357). «چرا در شاهنامه از پادشاهان ماد و هخامنشی ذکری نیست؟». شاهنامهشناسی 1: مجموعۀ گفتارهای نخستین مجمع علمی بحث دربارۀ شاهنامه. تهران: بنیاد شاهنامهشناسی.
Clark, M. (2004). “Formulas, meter and type-scenes”. The Cambridge Companion to Homer. Edited by R. Fowler. Cambridge University Press.
Donaldson W. J. (1862). A Complete Greek Grammar. 3rd Edition. London: Deighton, Bell.
Holman, H. C. (1980). A Handbook to Literature. Based on the Original Edition by William Flint Thrall and Addison Hibbard. 4th edition. Indianapolis: Bobbs-Merrill Education.
Homer. (1833). Homērou Ilias. ed. Cornelius Conway Felton, Hilliard, Gray, and Company.
Homer, Immanuel Bekker. (1851). Homērou Odysseia. Oxonii: J.H. Parker.
Kirk, G. S. (1976). Homer and the Oral Tradition. Cambridge: Cambridge University Press.
Parry, M. (1971). The Making of Homeric Verse: The Collected Papers of Milman Parry. ed. A. Parry, Oxford: Clarendon Press.
Webster, T. B. L. (1958). From Mycenae to Homer. London: Methuen.
Send comment about this article